Εκλογές & Η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Ελλάδος*;

[μετάφραση από το πρωτότυπο Αγγλικό κείμενο]

Στο ΚΟΝΓΚΡΕΣΟ, 4 Ιουλίου 1776

Μια Διακήρυξη των Αντιπροσώπων των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής σε γενική συνέλευση


Όταν, κατά την πορεία των ανθρωπίνων τεκταινομένων, καθίσταται απαραίτητο για ένα λαό να αποκόψει τους πολιτικούς δεσμούς που τον συνδέουν με έναν άλλο και να καταλάβει, ανάμεσα στις δυνάμεις της γης, την ξεχωριστή και ίση θέση που τού ανήκει, σύμφωνα με τους Νόμους της Φύσης και του Θεού της Φύσης, ο στοιχειώδης σεβασμός των απόψεων της ανθρωπότητας επιβάλλει ο λαός αυτός να διακηρύξει τα αίτια που τον υποχρεώνουν σε αυτή την αποκοπή.

Θεωρούμε τις παρακάτω αλήθειες αυταπόδεικτες, ότι δηλαδή όλοι οι άνθρωποι δημιουργούνται ίσοι μεταξύ τους, ότι προικίζονται από τον Δημιουργό τους με ορισμένα αναφαίρετα Δικαιώματα, ότι μεταξύ αυτών είναι το Δικαίωμα στη Ζωή, στην Ελευθερία και στην επίτευξη της Ευημερίας. - Ότι, με στόχο την διασφάλιση αυτών των δικαιωμάτων, εγκαθιδρύονται Κυβερνήσεις μεταξύ των Ανθρώπων, οι οποίες αντλούν τις δίκαιες εξουσίες τους από την την συγκατάθεση των κυβερνωμένων, - Ότι, κάθε φορά που μία Μορφή Διακυβέρνησης επιφέρει την καταστροφή αυτών των στόχων, αποτελεί Δικαίωμα του Λαού να την αλλάξει ή να την καταργήσει και να εγκαθιδρύσει νέα Κυβέρνηση, θεμελιώνοντάς την πάνω σε τέτοιες αρχές και οργανώνοντας τις εξουσίες της έτσι ώστε, κατά το δοκούν του, να επιτευχθεί η Ασφάλεια και Ευημερία του. Όντως, η σωφροσύνη επιβάλλει ότι Κυβερνήσεις, οι οποίες υφίστανται επί μακρόν, δεν πρέπει να αντικαθίστανται για επουσιώδεις και παροδικούς λόγους. Και όλη η σχετική εμπειρία έχει δείξει ότι οι άνθρωποι μάλλον τείνουν να ανέχονται δεινά, εφ' όσον αυτά είναι ανεκτά, παρά να επανέρχονται καταργώντας τις αρχές που έχουν συνηθίσει. Όμως, όταν μία μακρά αλληλουχία καταχρήσεων και υφαρπαγών, οι οποίες αποβλέπουν στον ίδιο Στόχο, καταδεικνύουν ένα σχέδιο υποβιβασμού τους στον απόλυτο Δεσποτισμό, είναι δικαίωμά τους -είναι καθήκον τους- να αποτινάξουν μια τέτοια Κυβέρνηση και να δημιουργήσουν νέα Εχέγγυα για την μελλοντική τους ασφάλεια. - Τέτοια υπήρξε η υπομονετική ανεκτικότητα αυτών εδώ των Αποικιών και τέτοια είναι τώρα η ανάγκη που τούς επιβάλλει να αλλάξουν το μέχρι τώρα Σύστημα Διακυβέρνησής τους. Το ιστορικό του παρόντος Βασιλέα της Μεγάλης Βρετανίας είναι ιστορικό αλλεπάλληλων βλαβών και υφαρπαγών, οι οποίες όλες αποβλέπουν στην επιβολή μιας απόλυτης Τυραννίας πάνω σε αυτές τις Αποικίες. Προς απόδειξη τού ισχυρισμού αυτού, ας υποβληθούν Γεγονότα ενώπιον ενός ειλικρινούς κόσμου...

Εκάς οι βέβηλοι!!!**
                                                

Κ’ ἐγώ ἀποκρίθηκα: «Ἄς περάσω κι ἄς πεθάνω! Πλάστης κ’ ἐγώ μ’ ὅλο τό νοῦ καί μ’ ὅλη τήν καρδιά μου, λάκκος κι ἄς φάη τό πλάσμα μου, ἀπό τ’ ἀθάνατα ὅλα μπορεῖ ν’ ἀξίζει πιό πολύ τό γοργοπέρασμά μου» [Κωστής Παλαμᾶς, 1903, "Ἡ ἀσάλευτη ζωή"]

...κακουργηματικές πράξεις του οργανωμένου εγκλήματος, το οποίο μέχρι τώρα έχει στο τρομοκρατικό ενεργητικό του πάνω από 2.852 αυτοκτονίες-θυμάτων Ελλήνων που με την οικονομική τρομοκρατία εξωθήθηκαν στην αυτοκτονία (που, ουσιαστικά, πρόκειται για δολοφονίες εκ μέρους των μνημονιακών τρωκτικών)... 1.500.000 ανέργους... 3.000.000 ανθρώπους που οδηγήθηκαν στην εξαθλίωση... «παιδομάζωμα» 120.000 νέων, που στη σύγχρονη εκδοχή του ονομάζεται μετανάστευση... 486.000 λουκέτα στην αγορά... 2,5 χρόνια εθνικής κατάθλιψης, για τις χιλιάδες των Ελλήνων που βρίσκονται στην απόγνωση από την εξαπολυθείσα τρομοκρατία του ψυχολογικού πολέμου...***


Τούτες τις μέρες τις στυφές δεν είναι πλέον η ώρα των λέξεων και των εντυπώσεων, αλλά της ουσίας. Ο Ελληνικός Λαός, ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ, οφείλει να συντρίψει αυτούς που βιάζουν το διαχρονικό όραμα του ελληνισμού: την ελευθερία, την δικαιοσύνη, την αντρειοσύνη και την προστασία των αδυνάμων μελών της κοινωνίας του.


Όχι! Δεν υπάρχει πλέον συμβιβασμός και μοιρολατρική αποδοχή της σκλαβιάς. Ένας και μόνος δρόμος ανοίγεται μπροστά μας: o δρόμος της ενεργητικής αντίστασης, ο δρόμος του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, o δρόμος του παλλαϊκού αγώνα για την οριστική κατάκτηση και την κατοχύρωση της λευτεριάς. Αυτή είναι η ηρωική διάθεση του ελληνικού λαού μέσα στην αγωνία του - την αγωνία ενός λαού που θέλει να ζήσει και θα ζήσει. Που θα παλέψει όλος μαζί ενωμένος, που θα παλέψει τον δίκαιο και έντιμο αγώνα και θα νικήσει αψηφώντας τα σκοτάδια. Που θα παλέψει αποκρούοντας τα φαύλα σχέδια των δολοφόνων του. Που θα παλέψει για να ξεπεράσουμε τις πικρίες μας, να γιάνουμε τις πληγές μας, να χαρούμε το φως! Θα παλέψει γιατί ακόμη και μες στο απόλυτο σκοτάδι μπορεί να ανθίσει η ομορφιά. Θα παλέψει τώρα, γιατί τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, νοιώθουμε όλοι ζωντανή μέσα μας την εγερτήρια κραυγή του Ρήγα Φεραίου που εμψύχωσε τους προγόνους μας του 1821: «Καλλίτερα μιας ώρας ελεύτερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή!»...

Σημειώσεις
*Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Ελλάδος, Επίδαυρος, 15-01-1822

**Σαν έκφραση, το "εκάς οι βέβηλοι" έχει περάσει στην καθομιλουμένη και σημαίνει "μακριά οι βέβηλοι". Η φράση προέρχεται από το τελετουργικό των επονομαζόμενων "μεγάλων" Ελευσίνιων Μυστηρίων (προηγούνταν τα λεγόμενα «μικρά») και με αυτήν προειδοποιούνταν οι τυχόντες άσχετοι με αυτά να απομακρυνθούν από το χώρο τέλεσής τους. Ουδεμία σχέση έχει με το ΕΚΑΣ των σημερινών συντάξεων!
***Και, θα προσθέσω εγώ, από την εξαπολυθείσα γενοκτονία του Ελληνικού λαού μέσω "εισαγόμενων" θανατηφόρων μολύνσεων (βλέπε "Η Τιμή της Άννας!", [*2])